Mis niets

Historie over

De Heikneuters

Kom alles te weten over de historie van de Heineuters

Alle prinsen door
De jaren heen
Bekijk alle Ex-Prinsen
Alle hoogheden door
De jaren heen
No data was found
Bekijk alle Ex-Hoogheden
Alle onderscheidingen door
De jaren heen
No data was found
Bekijk alle onderscheidingen
Benieuwd naar
De historie?
Lees hieronder verder

Bij het lezen van de vele notulen, jaarverslagen, carnavalskranten verbaast het je dat nog nooit iemand geschreven heeft over de historie van carnavalsvereniging De Heikneuters. Je hoort mensen zeggen: Wat valt daar nou over te schrijven?

Welnu, Gerrit den Holder en Kees Bouwmans hebben de stoute schoenen aangetrokken om zich eens te verdiepen in deze wazige nooit beschreven historie. Zij hebben getracht de belangrijkste gebeurtenissen te belichten zonder daar volledig in te kunnen zijn. Toch hebben zij gemeend een stukje Heikneuterhistorie vast te moeten leggen voor deze generatie maar ook voor die van straks.

De Heikneuterhistorie

1958 – 1968

De eerste ideeen om een carnavalsvereniging op te richten ontstonden bij het friettentje van Jan Welten, door Harrie v d Eijnden samen met Toon Kusters, waarna drie personen het initiatief namen om carnaval in de St Jozefparochie te gaan vieren te weten: Harrie v.d. Eijnden, Jan Claassen en Tinus Lintermans. De heren Jan Leijsten en Crist van Diessen gingen er voor het eerst op uit om een Prins Carnaval aan te zoeken. En jawel hoor in 1958 kon de eerste prins der Heikneuters aangekondigd worden als Marties I, zijnde Ties Swinkels van het Vreek. De onthulling vond plaats bij Gerard v. Calis en Ties werd uit een rotan bakkersmand tevoorschijn getoverd. De raad van elf was natuurlijk niet meteen gekostumeerd, daar was geen geld voor. Zij trokken hun zondagse pak aan welke was voorzien van een rozet. Het was wel de taak van de prins zelf om de carnavalswagen mee te bouwen. Ties vertelt: de verlichting van de wagen werd gemaakt van uitgeholde mangelwortelen, die met gekleurd papier afgedekt werden. Er werd al snoep gegooid tijdens de eerste optocht, want dat had ik al op de Duits t.v. gezien. De carnavalsvereniging trakteerde de arme gezinnen op een wollen deken. Ties vader, wonende in het bejaardenhuis (lievenhuis) reageerde heel verrassend: Had maar komen zeggen dat hij moest trouwen, dat had ik liever gehad. De kleding werd in deze tijd voor de prins en raad van elf zelf gemaakt. Miet en Jan Leijsten, Nellie Werts-Rooijackers,Walda van Diessen-Kivits en Annie Peters-Kusters waren hiervoor vele uren werkzaam om op 2e kerstdag tijdens het boerenbal de kleding te kunnen presenteren In den beginne kende de vereniging ook Hofdames. Ook voor hen werd kleding gemaakt. Echter in 1960 werd besloten dat de Hofdames niet meer welkom waren. Daar zat men dus met de nieuwe kleding opgescheept. Voorgesteld werd deze voor f 4,- te koop aan te bieden aan de dames, zo niet dan werd deze verloot.! Er werden enige vergaderingen belegd om tot een voorlopig bestuur te komen maar men stond als een kat in een vreemd pakhuis want niemand, maar dan ook echt niemand had enige kennis van zaken. W. Wijnen kende een neef in Meijel waar ze reeds langere tijd carnaval vierden en reeds een krant in het dialect hadden uitgegeven. Met enige hulp en richtlijnen kon een eerste echte carnaval gevierd worden en een eerste echte carnavalskrant uitgegeven worden in 1959 onder de titel: Staatsblad van het Prinsdom der Heikneuters. In eerste instantie waren de financien te somber om carnaval te kunnen vieren. De vereniging zat ook nog met een ander probleem. Na een onderhoud met de gemeente bleek dat de enige zaal die de St. Jozefparochie rijk was, te klein was voor de ruim 600 leden tellende carnavalsvereniging. Dat was toch een respectabel aantal voor een kerkdorp van 3200 zielen. Besloten werd, door toedoen van de gezamenlijke kasteleins, een tent te plaatsen bij cafe H. v.d. Eijnden. Prins Dick 1 (1959) was enigszins jaloers op prins Ties I omdat hij niet snapte hoe Prins Ties I het toch voor elkaar had gekregen om met zijn gevolg door enkele straten te trekken met natuurlijk enkele plekken waar de dorst gelest kon worden. Heel de publieke belangstelling leefde zeer enthousiast mee. Het maakte in ieder geval zoveel indruk dat Dick prins werd en nadien gedurende vele jaren vorst der Heikneuters tot het moment dat de bakkerij werd opgeheven en op dezelfde plek een cafe Bar La Perle verscheen. In deze beginjaren werd afwisselend vergaderd in de cafe van Lintermans, v.d. Eijnden, J. Claassen, Mijberg en v. Calis. Ook ging men praten met het bestuur van het buurthuiswerk Hofke om daar Carnaval te vieren. Er moest wel zaalhuur betaald worden echter men kreeg 1/3 van de tapwinst. Sommige vonden de huur veel te hoog en het aandeel tapwinst veel te laag.

Op 14 februari 1960 werd eigenlijk het eerste officiele Prinsenbal gehouden in het Hofke v. Marijke met orkest “De golfbrekers”. De Prins in het nieuw, voor het eerste een vorst (Dick) en de raad van elf in nieuwe vesten. Echter diende de verzekering hierop aangepast te worden. De nieuwe prins koos een helper die tot adjudant werd benoemd. Tijdens de Carnaval was de Prins de baas en gaf hij zijn orders aan de adjudant die deze tot uitvoer moest brengen.

Een commissie van drie personen werd eind 1960 aangesteld ( A. Kusters, J. Kemps en F. v. Goch) om ieder jaar een prins aan te zoeken onder geheimhouding tot aan het Prinsenbal. Het bestuur bestond maar liefst uit 9 leden, een aantal wat in de verdere geschiedenis van de vereniging nooit meer werd gehaald. W. Wijnen en voorzitter Th. Althuizen waren de mensen van de eerste dag. Dhr. Wijnen citeert in de eerste krant: “Deze carnavalsfeesten dienen in een goede samenwerking, geen standenverschil, alle jong en oud, met de meeste jovialiteit, dus prettig in goede carnavalsorde te worden gehouden, zodat men nadien hierop met genoegen en een gerust geweten kan terugzien. De vergaderingen van het bestuur waren eerst gezamenlijk met de leden en het werkcomité. Men besefte dat het beter was om voortaan alleen met het hoofdbestuur te vergaderen. Op de jaarvergadering stond steevast het agendapunt “Toespraak van de geestelijk adviseur” te weten pastoor v. Abeelen. In iedere krant stond ook een artikel van de pastoor.

De aanvangstijden waren natuurlijk veel vroeger dan nu het geval is. In spiegeldancing v.d. Eijnden kon men ?s zondags v.a. 17.00 uur en op de overige dagen v.a. 18.00 uur carnaval vie-ren. De zaterdagavond werd gereserveerd voor het S.J.V.V. – bal wat later de naam “Sjekskesbal” kreeg. Ja, er werden zelfs echte pakjes “Sjek” gestrooid. Deze benaming is tot op de huidige dag gebleven. De gemeente Deurne kwam tot het besef dat er over het spoor zeer enthousiast Carnaval gevierd werd. Zij vermaande daarop de vereniging en de bewoners met de mededeling dat de richtlijnen van de gemeente opgevolgd dienden te worden: “Hoewel Carnaval bestaat uit joelende zotternij, mag dit niet de perken te buiten gaan!”

Annie v/d Straaten zong het eerste Carnavalslied op het boerenbal in 1960 getiteld”Carnaval in de Hei” op de wijze van: “Ik ben zo blij”. De tegenhanger van een zekere C.P. met de titel “Leve de Carnaval”. Ook aan de jeugd werd reeds gedacht. Op Carnavalsmaandag werd de lagere schooljeugd met hun leraren en leraressen om 3 uur verwacht in de residentiezaal. Voor muziek en versnaperingen werd gezorgd. Ook de moeders , die misschien wel dagen gewerkt hadden aan de carnavalskleding van hunne kinderen, mochten genieten van deze zotternij opdat zij ook enige tijd vrij waren van hun dagelijkse beslommeringen. De eerste optochten hadden een vaste route: verzamelplaats tussen de jongens- en de meisjesschool. Hierna werd vertrokken via Eikelstraat, Vlierdenseweg, Industrieweg over de Bottel naar de overweg, terug naar de Vlierdenseweg, St. Jozefstraat, Beukenstraat, Kloosterstraat, Keltenstraat, St. Jozefplein, Potbosstraat, St. Jozefstraat naar Vreekwijk langs de Stappad, Lies-selseweg, Marijkeweg, St. Jozefstraat terug naar het pleintje. In 1961 komt er naast de grote optocht, waaraan allerlei buurtschappen met groepswagens, individueel of in groepen deelnamen, ook een kinderoptocht op maandag waaraan de kleine prins met gevolg en jeugdfanfare deelnamen. Wederom verrijst er een Carnavalsschlager, deze keer gecomponeerd door H. Leijsten. De benaming voorzitter verandert een aantal jaren in “president” der Heikneuters.

Er volgde enkele minder vette jaren en de voorzittershamer werd regelmatig overgedragen. W. Dat nam tijdelijk de honneurs waar en onder het voorzittersschap van M. Cleutjens werd het 1e lustrum in 1962 gevierd. De route van de optocht wordt gewijzigd. De Hertsweg werd toegevoegd en ?t Vreek verviel. Burg. Hoebens vermaande de Carnavalsvierders dat er geen overdrijving moest plaatsvinden. Tevens vond in dit jaar de eerste sleuteloverdracht plaats in het Heikneuterrijk bij pastoor van Abeelen. Deze traditie heeft tot heden stand gehouden.

In 1963 brengen “De Peelstrekels”een bezoek aan het Heikneuterrijk wat de band flink aansterkte. De Carnavalsvereniging kreeg al weer een nieuwe voorzitter in de persoon van J. De Bont. Voor 7 kwartjes werden toen broeken gehuurd om er een dag netjes op staan met Carnaval. Deze tijd kende geen vetpot voor de vereniging, daarom kwam er een verzoek tijdens de ledenvergadering om eikels te gaan rapen omdat de prijs toen behoorlijk goed was. In dezelfde vergadering was een punt van discussie om evt. kleerhangertjes te bestellen voor de vereniging. Voor het eerst werd er door de gezamenlijke carnavalsverenigingen vergaderd en wel in Liessel in 1964. In 1965 is de band met de Peelstrekels dusdanig verstevigd dat de grote optocht zelfs door de St. Jozefparochie mocht trekken om in de latere jaren zelfs in de parochie van start te gaan. In dit jaar wordt voor het eerst een ouderenmiddag georganiseerd, die tot op heden nog steeds volop waardering krijgt. Alweer wordt de voorzittershamer verwisseld. De nieuwe voorzitter G. Hilgers memoreerde in 1966 dat de vereniging veel geld besteedde aan het welslagen van de Carnavalsactiviteiten. Maar liefst f 1000 voor de kinderen en de zieken in het sanatorium en ziekenhuis. F 1000 voor de carnavalskrant en f 750 voor de boerenkapel en nog extra kosten voor de optocht. De steunkaarten leverde echter maar f 320 op. Er moest dus hard ge-werkt worden om genoeg financiële armslag te hebben.

In 1967 werd het 2e lustrum gevierd ( 10-jarig bestaan). Voorzitter Hilgers betreurde het feit dat “er nog steeds enkele mensen zijn die denken dat de vereniging “een zuipclub”is en hun ogen sluiten voor het vele goede werk wat gedaan wordt. Desondanks wordt het werk van de oprichters en hun navolgers voortgezet en naar mogelijkheid uitgebreid.”

Opvallend is dat er in 1968 nog geen 1×11 jaar viering plaatsvond. Op veler verzoek werd in dit jaar wel een balavond voor gehuwden en vrijgezellen boven de 30 jaar georganiseerd. Het beloofde een avond met “Buutredners”en “schunkelmuziek” te worden met van die oude dansjes. In dit jaar werd een vlooienmarkt gehouden voor extra inkomsten en kreeg het voetbalbal voor het eerst de benaming “Sjekskesbal”.

1969 – 1979

Voor het eerst stapte de carnavalsvereniging over van een carnavalskrant naar een carnavalsboekje in A5-formaat onder de naam “De Heikneuter”. Vertrok de grote Deurnese optocht jarenlang vanuit de St. Jozefparochie, nu echter weer v.a. het station in Deurne. Dit om verkeerstechnische maar ook om financiële redenen. In 1969 wordt afscheid genomen van vorst Dick. Zijn functie wordt overgenomen door vorst Tiny. Mej. Gerry Martens neemt na 10 jaar afscheid als dansmarietje van de Heikneuters. In ditzelfde jaar lanceerde CV De Heikneuters het idee om met de gezamenlijke carnavalsverenigingen de sleutel af te halen bij de burgemeester van Deurne.

De carnavalsvereniging belandde in deze periode in een moeilijkere tijd. M. Cleutjes werd weer voorzitter, al was het maar voor een jaar. Ook organisatorisch ging het niet voor de wind. Men zou graag in de toekomst zittingsavonden willen organiseren. Het bestuur raakte in een flinke onderbezetting. Harrie Matheij werd na zijn prinsschap, waarnemend voorzitter/vorst. Het bestuur bestond in 1972 echter alleen nog uit een voorzitter/vorst en secretaris en een penningmeester. Wel werd er een knalloterij ingevoerd om de carnavalsfestiviteiten te kunnen financieren. Gelukkig wist men Sjef Smets na zijn prinsschap te strikken voor een bestuursfunctie en kreeg de vereniging weer een heus dansmarietje in de persoon van Dora Gielen.

In 1973 werden de heren A. Kusters en J. van der Loo benoemd tot lid van bijzondere verdienste. Zij zijn de eersten die deze titel toebedeeld krijgen vanwege hun jarenlange trouwe lidmaatschap en verdiensten. Voor het eerst publiceerde de vereniging in haar krant een verenigingsfoto. Ook bezocht de vereniging het carnavalsbal bij de jonge carnavalsvereniging in Vlierden in 1974. Een jaar later kreeg zowel het bestuur als raad van 11 een nieuwe kostumering. Na zijn prinsschap bracht Jan Aarts het aantal bestuursleden in 1977 op vijf en vierde men in dit jaar het 20-jarig bestaan. Dit werd niet gevierd in residentie H.v.d. Eijnden maar in de nieuwe residentie zaal Mijberg. Toon Kusters werd extra in de bloemetjes gezet en verdiende als eerste de titel “erelid”. In 1979 werd een carnavalesk jubileum gevierd: 2 x 11 jaar! Er verscheen een nieuwe carnavalskrant in A4-formaat met een voorwoord burgemeester v. Genabeek en jubileumprins Piet III. In zijn voorwoord vertelde de burgemeester dat de carnavalsvereniging een bindende factor is binnen de leefgemeenschap. Het hoofdbestuur wordt uitgebreid tot met Henk Martens als secretaris en P. Proening als bestuurslid. Een club van 100 werd opgericht welke nog steeds bestaat. In het Hofke v. Marijke werd een feestreceptie gehouden.

1980 – 1990

In 1980 werd de carnavalsvereniging plotsklaps maar liefst acht dansmarietjes rijker. De begeleiding was in handen van mevr. A. Donkers en de instructeur was dhr. H. Wolder. Na 22 Jaar neemt Sjef van der Loo afscheid als actief lid. Voor het eerst wordt er weer een balavond gehouden in zaal Parkzicht. Leo v.d. Rijt siert met zijn markante tekeningen de carnavalskrant op. Deze worden hedentendage nog steeds gebruikt. De enthousiaste dansmarietjes worden zelfs nog tot 9 uitgebreid en de instructrice wordt mevr. G. v.d. Putten.

In 1982 bestaan de Heikneuters 25 jaar. Een zilveren jubileum met prins Frans VI. Voorzitter/vorst Harrie Matheij loofde m.n. de vriendschap tussen de leden van de carnavalsvereniging . Het bestuur wordt uitgedund tot een magere 4 personen. Na dit jubileum verlieten verschillende leden de raad v. 11 maar deze werd al weer snel met verschillende jonge leden aangevuld. De gemiddelde leeftijd daalde flink. Een heuse carnavalsschlager doet in 1983, na een lange periode, weer eens zijn intrede in het Heikneuterrijk. Dit Heikneuterlied, geschreven door Frits Janssen en Frans Kivits, wordt tot op de dag van vandaag nog steeds uit volle borst tijdens menig bal gezongen hoewel het refrein later enigszins werd aangepast. Dit lied wordt ieder jaar op de nieuwe prins herschreven. In eerste instantie door de componisten zelf, later door Harrie Matheij en Kees Bouwmans. In 1984 gaat blaaskapel “De Heidemuzikanten” de carnavalsvereniging begeleiden gedurende de carnavalstijd en krijgt Instuif ?t Hofke met hun jeugdprins Marco I en gevolg voor het eerste een eigen pagina in de carnavalskrant. Op initiatief van de wijkraad i.s.m. leden van de gezamenlijke buurtverenigingen, wordt in het Hofke v. Marijke de 1e Bonte Avond gehouden. Een avond voor het Heise publiek met artiesten uit het eigen Heikneuterrijk. Op deze avonden mocht steeds een gastkletser zijn buut presenteren. In dit zelfde jaar wordt het bestuur verder uitgedund tot een schamel drie personen. Om de kas te spekken werden voor het eerst kienavonden georganiseerd o.l.v. Piet v. Moorsel en Henk Martens. Dit leverde gedurende 10 jaren extra middelen op om te kunnen investeren in het totale carnavalsgebeuren. In 1985 wordt besloten dat de Bonte Avonden eigenlijk vast op het carnavaslprogramma moet komen staan. Anny Strijbosch – v.d. Straaten heeft een nieuw Heikneuterlied gecomponeerd welke in de carnavalskrant wordt gepubliceerd. In 1987 hebben de ex-prinsen zich gemobiliseerd om zich tijdens een balavond te mogen presenteren aan het publiek. In een nieuwe outfit willen zij zich jaarlijks presenteren op de receptie van de prins.

Vanwege de erg grote belangstelling, besluit de Bonte Avondcommissie om de BonteAvonden uit te gaan breiden van één naar twee avonden. Gelukkig nog meer positief nieuws in dit jaar: Het bestuur wordt weer uitgebreid tot vier leden in de persoon van Gerard v.d. Waarsenburg en de dames van de leden gaan zich voor het eerste uniform kleden. Een traditie die zich in alle daarop volgende jaren heeft voortgezet.

In 1988 gaan de gemobilieerde ex-prinsen zich nog meer profileren en presenteren zij zich als Prinsengarde. Ook wordt de vereniging een prinsenadjudant rijker in de persoon van Hennie Goorts. En dan het grote 3 x 11 jaar jubileum in 1990 met prins Wim III. Besloten wordt de prins een eigen receptie te gunnen en de vereniging een eigen jubileumrecepite op later tijdstip. In de carnavalskrant looft de toenmalige wethouder Cor v. Laarhoven in een voorwoord de toenmalige vorst Harrie Matheij. Ook prins Wim III (Wim Verhoeven) doet van zich spreken. Hij voert op dinsdag “Klompendinsdag”in welke benaming ook nu nog wordt gebruikt. Hij zag de Heikneuters het liefst op deze dag carnaval vieren door op klompen te lopen, zijn favoriete schoeisel.

1991 – 2001

In 1991 neemt Harrie Matheij na 20 jaar afscheid als vorst der Heikneuters. Zijn functie werd overgenomen door Kees Bouwmans. Harrie Matheij blijft wel aan als voorzitter waardoor hij geen dubbele functie meer bezit. Voor zijn verdiensten verdiende deze nestor de functie “ere-vorst”. Het bestuur wordt weer eens flink uitgebreid tot maar liefst 6 personen. In dit jaar herdenkt de vereniging een trouw lid in de persoon van Henk Beekman. Een man die in zijn vrije tijd heel veel werk heeft verricht achter de schermen voor de carnavalsvereniging. Zijn persoon leeft voort in de jaarlijkse uitreiking van de Henk Beekmanmemorial aan mensen in de gemeente Deurne die veel van hun vrije tijd als vrijwilliger hebben gespendeerd aan goede doelen zonder daarvoor een vergoeding gekregen te hebben. Naast een oorkonde ontvangt de uitverkorene een legpenning met de inscriptie: “De waarde van een mens, herkent men aan wat hij met zijn vrije tijd weet te doen”van H. Waggerl. In dit zelfde jaar wordt er in residentie De Heibloem voor het eerste een prinsenbrunch gehouden, zondags na het prinsenbal.

De sponsoring, een modewoord van de jaren negentig, neemt steeds grotere vormen aan. Niet alleen in de toenmalige oude bekende vorm van begunstigers en adverteerders, nee …. voor het eerste werd er ook een activiteit gesponsord nl. de kindermiddag. In 1992 kreeg de carnavalsvereniging een nieuw vaandel. Een immens groot zwart doek waarop het verenigingslogo staat afgebeeld met in gouden letters de tekst: Prins der Heikneuters alaaf. Het is nog steeds een lust voor het oog! In hetzelfde jaar wordt er voor het eerst een kleurwedstrijd voor kinderen gehouden en brengt Prins Tonny I een kraambezoek aan een pasgeboren Heikneuterke, een bijzonder want het bleek de 30.000e inwoner van Deurne te zijn.

Omdat de kastelein van De Heibloem besloot te stoppen in het horecagebeuren, moest de vereniging in 1993 uitzien naar een nieuwe residentie. Op zeer korte termijn moest er een beslissing vallen en werd tijdelijk gekozen voor ?t Hofke v. Marijke. Daarnaast vond men het ook noodzakelijk om een tweede residentie uit te kiezen m.b.t. het afleggen van de steken. Dit adres werd gevonden café ?t Turfke. In hetzelfde jaar besloot het bestuur meer aandacht te besteden aan de carnavalskrant. Geen boekje met alleen maar het carnavalsprogramma, prins en proclamatie, een voorwoord, moppen en vooral een heleboel advertentie. Nee, het blad moest meer inhoud gaan krijgen en boek worden met variatie en interessant om te lezen. C.V. De Heikneuters pretendeerde in dit jaar de oudste carnavalsvereniging te zijn van de gemeente Deurne. Dat zij dit was van Deurne-centrum was alom bekend. Maar de carnavalsvereniging De Kei uit Liessel wilde met deze eer gaan strijken. Op carnavaleske manier wilde CV De Heikneuters daar een stokje voor steken. Na een felle uitslaande brand in rietvlechterij/café v. Calis werd na sloopwerkzaamheden een blikje met inhoud gevonden wat zeer interessante informatie bevatte voor de Heikneuterhistorie. Publiciteit alom. Ten gevolge van dit feit werd een speciale medaille vervaardigd die extra geld in het laatje bracht. Daarnaast werd het beruchte blikje in kleine uitvoering verkocht om ook de kas weer eens extra te spekken. Het was een enorm succes wat veel stof deed opwaaien op recepties van menig carnavalsvereniging waarbij de vorsten trachten elkaar te bestoken met de laatste nieuwtjes of andere stekeligheden. De nieuwe oorspronkelijke datum werd spontaan vervroegd naar 1951.

In 1994 wordt het Hofke v. Marijke definitief de 1e residentie waarbij ook het biersoort mede bepalend was. Dommelsch maakt nl. plaats voor BAVARIA.. Naast Klompendinsdag kwam er ook een 2e matinee op maandag die druk bezocht werden door m.n. jonge gezinnen waarbij het aanwezige kindertal erg groot was. De vereniging wordt ook een nieuwe prinsenadjudant rijker in de persoon van Frans v.d. Eijnden. Daarnaast richtte een comité de eerste Heise boerenbrulluft op in bar Goofy met als 1e boerenbruidspaar Knilliske Klomp ( Bart v. Goch) en Klaartje Kruik ( Marjon v. Dooren). Met toestemming van Prins Carnaval ging het bruidspaar in ondert-trouw op het herrezen boerenbal om vervolgens op carnavalsmaandag in de onecht getrouwd te worden. Menig huwelijksbeletsel heeft ervoor gezorgd dat de komische noot van deze activiteit hoogtij vierde. Voorafgaande aan de trouw, reed een bonte stoet door de straten van het Heikneuterrijk. Zeer vermeldenswaardig is ook het feit dat carnavalsgroep “De Schutters” van buurtvereniging ?t Centrum, voor de 22e keer een wagen bouwde voor de grote Deurnese optocht. (De naam Schutters werd gekozen n.a.v. een bekende t.v.-serie).

Na een lang ziekbed, viert voorzitter Harrie Matheij zijn zilveren jubileum Hem word een receptie aangeboden waarbij de voorzitter een nieuwe eervolle titel krijgt toebedeeld: ere-vorst / voorzitter. De receptieopbrengsten wilde de jubilaris ter beschikking stellen aan een op te richten Heikneutermonument. Op de receptie wordt de voorzitter compleet verrast door de burgemeester van Deurne die hem de legpenning van de gemeente Deurne uitreikte. Tijdens zijn jubileum memoreert de jubilaris dat er van de vroegere bals er eigenlijk nog maar 2 bals zijn overgebleven. Waar zijn de oorspronkelijke bals als gehuwdenbal – boerenbal – auw wevenbal – Beierse avond – uitwisselingsbal en scholkenbal toch gebleven. Alleen het prinsenbal en het Sjekskesbbal zijn overgebleven. Ook secretaris Henk Martens wordt in de bloemetjes gezet vanwege zijn 22 jarig lidmaatschap van de vereniging. Hij krijgt de titel “lid van verdienste” toebedeeld. Prins Tinus I roept de eretitel “Kneuterboer(in) in het leven welke bestemd dient te zijn voor iemand uit het Heikneuterrijk die zich op een bijzondere manier heeft ingezet voor het totale carnavalsgebeuren. Een vetleren medaille en oorkonde waren bestemd voor de uitverkorene. Tevens wordt carnavalsmaandag uitgeroepen tot Kneuterboerenmaandag en werd voor klompendinsdag door het bestuur de eretitel “Drager van het ereklumpke” ingesteld voor een persoon in het Heikneuterrijk die zich op een bijzondere manier heeft ingezet voor de jeugd in het Heikneuterrijk. De titel ging vergezeld van een echte klomp op standaard, een oorkonde en twee klèn klumpkes aan een ketting om te behouden.

In 1995 is de ganse vereniging in rep en roer. Er waren zojuist nieuwe steken aangeschaft voor Prins en alle leden met daarnaast een nieuwe scepter. Alles aan het eind van het Prinsenbal bewaard in een tas en in een kantoortje in de residentie op tafel gezet. Echter de volgende ochtend, toen Piet v. Moorsel en Kees Bouwmans de spullen wilden gaan ophalen omdat Prins Piet V (Piet v. Dam) een persfoto moest laten maken voor het Eindhovens Dagblad, was de tas met inhoud verdwenen. Aanvankelijk dacht men aan carnavaleske grap totdat de tijd verstreek en niemand iets zinnigs kon zeggen over de mogelijke dader. Het grappige sloeg om in woede! De pers bracht het nieuws in geheel Oost-Brabant, een huis-aan-huisfolder probeerde onder alle Heikneuters tongen los te krijgen, maar niets baatte. Middels de middenstand van Deurne/St. Jozef , de PRCie van de Peelstrekels kon de vereniging een snelle bestelling plaatsen bij Christ Smits in Eindhoven die op zeer korte termijn nieuwe steken maakte. In maart 1996 overleed ere-vorst voorzitter Harrie Matheij, de nestor van C.V. De Heikneuters. Het verdriet was groot. Het gewenste Heikneutermonument kon hij niet meer onthullen. Ondanks zijn zeer zwakke ge-zondheid was Harry toch aanwezig op de afsluitende dinsdagavond in residentie ?t Hofke. Ook nu waren er voor hem, alsmede de prins en vorst, rozen, echter nu waren het afscheidsrozen. Harrie voelde het einde naderen en kon op zijn manier persoonlijk afscheid nemen van zijn vereniging, van zijn vrienden van de carnavalsvereniging. Vorst Kees Bouwmans nam tijdelijk het voorzitterschap waar. Aan het eind van het jaar kregen de leden opnieuw een groot verlies te verwerken. Kersvers bestuurslid, Ad v. Mullekom, overleed thuis na een kort ziekbed. Carnaval 1997 zou niet zijn zoals andere carnavalsjaren.

In 1997 wordt Gerrit den Holder als nieuwe voorzitter gepresenteerd. De voorbereidingen voor het Heikneutermonument vergen veel meer tijd en inspanning dan in eerste instantie verondersteld werd. Met name de materiaalkeuze moest van bijzondere, duurzame kwaliteit zijn om het monument een lang leven te gunnen. Tijdens Carnaval besluit het bestuur, mede door de wet van de privacy, om de zieken in het bejaardenhuis niet meer persoonlijk te bezoeken met een fruitmandje, maar om twee grote fruitmanden te laten bezorgen in de Nieuwenhof waarvan de ouderen van harte mogen genieten.

Met halfvasten 1997 is het moment aangebroken. Het Heikneutermonument wordt onthuld als postuum eerbetoon aan de overleden ere-vorst voorzitter Harrie Matheij. Het monument is een geschenk aan de bewoners van de St. Jozefparochie. Het betreft een carnavalesk gekleed vogeltje ingelegd in een marmeren mozaïek voorzien van een roestvrij stalen geraamte. Het monument kreeg een centrale plaats tussen kerk en Hofke v. Marijke waarvoor aan het kerkbestuur een symbolisch bedrag van f 1,- erfpacht werd afgedragen. Door de receptiegelden van Harrie Matheij, een verenigingsdonatie, een gemeentelijke subsidie én een gift van de wijkraad werd het mogelijk dit monument te plaatsen.

Het perkje werd steeds “bijgehouden” door lid van verdienste de heer Sjef van der Loo. De kranten waren zeer lovend over het initiatief alsmede het resultaat. Het Eindhovens Dagblad citeert: “Nieuw monument straalt het wij-gevoel uit!” En zo voelden de bewoners van de Hei het ook. Het bestuur werd uitgebreid met een dame. Dat op zich was al uniek. Uniek was ook het feit dat het de echtgenote betrof van het overleden bestuurslid, Ad v. Mullekom. Zijn vrouw Riek v. Mullekom ging een nieuwe functie bekleden nl. de public relations. Secretaris Henk Martens, reeds lid v. verdienste, wordt voor zijn 25 jarig lidmaatschap waarvan 22 jaar secretaris beloond met de titel “erelid der Heikneuters”. In 1999 schenkt Sjaak Matheij een heuse Heikneuter in gips aan zijn vriend prins Koos I (Koos Manders) tijdens het matinee na de prinsenbrunch. Deze traditie werd ieder jaar voortgezet voor de nieuw gekozen prins. Dat dit een succes bleek te zijn was al snel duidelijk geworden omdat in 2001 alle ex-prinsen in de gelegenheid werden gesteld om ook in het bezit te komen van deze unieke Heikneuter.

De Prinsengarde voelde zich steeds meer betrokken bij het carnavalsgebeuren. De “Heise mal”werd in het leven geroepen. Een mal uit de steenoventijd ingelegd met drie tinnen medailles werd tijdelijk overhandigd aan de Prins der Heikneuters. Op zijn beurt moest de Prins een opdracht bedenken waaraan de oud-prinsen moesten voldoen om weer in het bezit te kunnen komen van deze “Heise mal”. Dit initiatief werd in de daarop volgende jaren voortgezet. De eerste millenniumprins werd vorst Kees Bouwmans. Voorzitter Gerrit den Holder nam zijn taak als interim-vorst over om deze in 2001 wederom over te dragen. In juli 2000 stierf zeer plotseling Sjef van der Loo, lid van verdienste. Carnavalist in hart en nieren vanaf het prille begin. Erelid Toon Kusters nam zijn taak over in het bijhouden van het plantsoentje bij het Heikneutermonument.

In het kader van het 4 x 11 jaar jubileum werd er reeds in 1999 een jubileumcommissie in het leven geroepen om het feestprogramma voor te bereiden. Dit onder het prinsschap van jubileumprins Willy I (Willy Reynders). Uniek is dat deze prins een eigen prinsenlied componeerde dat op CD werd uitgebracht. Heel bijzonder voor het jubileumjaar was de speciaal vervaardigde jubileummedaille waarop de St. Jozefkerk en het Hofke v. Marijke staan afgebeeld met in het midden uiteraard de beruchte Heikneuter. De jubileumcommissie deed het voorbereidende werk waarbij alle leden middels allerlei commissies actief bij de voorbereidingen zijn betrokken. Het belooft een groots feest te worden! Tenslotte mocht bestuurslid Frans Hermans tijdens het prinsenmatinee de titel “Erelid der Heikneuters” in ontvangst nemen vanwege zijn 22 jarig lidmaatschap maar meer nog vanwege zijn tomeloze inzet voor de carnavalsvereniging. Tevens werd tijdens de jubileumreceptie erelid Toon Kusters, vanwege zijn 44 jarig lidmaatschap, gehuldigd worden.

De ontbrekende periode tot 2011 wordt binnenkort aangevuld , nog een ogenblikje geduld aub

Info verzameld door :

  • Gerrit den Holder
  • Kees Bouwmans